8 jaar getrouwd

On 01/11/2015, in Uncategorized, by Francis

Het lijkt helemaal niet zo lang geleden, maar het was dus toch al 8 jaar terug dat we in een ijskoud Italie in het huwelijksbootje stapten. Nou zijn we niet van die types die dat soort dingen uitgebreid vieren, maar dit jaar vonden we het een goeie reden om nog een laatste weekend te gaan kamperen bij Victor Harbor en zaterdagavond bij Mr. India, het Indiase restaurant in Port Elliot waar we vorig jaar zo van onder de indruk waren, te gaan eten. Dat kamperen hebben we op het laatste nippertje om allerlei flut redenen maar laten varen, maar zaterdag stonden we vroeg op om het hele Fleurieu Peninsula rond te rijden. Eerst richting Normanville voor een koffie, toen de scenery bij Second Valley, door naar Victor Harbor voor een picknick en natuurlijk  even rond Granite Island lopen. Het plan was om daar dan lekker te genieten van het weer en om 5 uur te eten, zodat we nog in het licht naar huis konden rijden. Zou toch sneu zijn als je in je laatste ozzie maand nog een kanguroe onder je auto zou krijgen. Dat is gelukkig ook niet gebeurd, maar we hebben er wel veel gezien uit de verte.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Al was het tot 2 uur ontzettend bewolkt, beetje miezerig zelfs en fris en waren we al bijna voortijdig weer naar huis gereden, opeens werd het warm en zonnig en hadden we een heerlijke middag bij de prachtige rotsen van port Elliot. Echt genieten. Mr India viel een beetje tegen, maar ja, we worden gewoon echt verwend.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Maandag werkte Vin ‘s ochtends thuis zodat we samen konden lunchen bij Thea’s in de stad. Heerlijk, zoals altijd.

021 Vin bij Thea's

Verder had ik een drukke week, waaronder ook weer 2 halve dagen SP spelen en vrijdag heb ik met Pinky Mount Lofty beklommen. Ik was nogal teleurgesteld over mijn eigen fitness level, zat te hijgen als een paard (in tegenstelling tot Pinky die verdorie veeeel ouder is dan ik) en heb hartstikke spierpijn, maar het was wel leuk om nog een keer gedaan te hebben en de koffie op de top was helemaal zo slecht nog niet. Onderweg kwamen we nog een kanguroe met een al veel te grote joey tegen. Hij hing slapend met zijn grote hoofd uit de buidel, en terwijl ma lekker zat te grazen, sleepte dat hoofd maar over de grond. Hilarisch!. Ook had ik weer een vegan chocolade taart gebakken (die er zoals wel vaker bij mij niet uit zag maar gelukkig wel heerlijk smaakte), dus we hadden een beloning.

024 Pinky op Mt Lofty

023 Kangaroe met joey

020 Chocolade cake

Gisteren was superleuk. Michael had ons en een paar van zijn vrienden die altijd meehelpen met de wijn plukkerij uitgenodigd voor een afscheidslunch bij hem thuis. Omdat we tegenwoordig door mijn taarten bak obsessie elke dag taart eten en ik de komende week al 2 keer naar het Stirling organik muffin cafe ga, waren we expres niet naar Stirling gereden, maar naar de Willunga farmer’s market, zodat ik nog even lekker rond kon proeven, en Vin in MacLaren Vale nog even een laatste tuna pie kon halen. Goed, komen we bij Michael aan, hadden Christiane en Daryl 2 Stirling muffins voor ons gehaald als afscheidskado! We waren ‘s avonds dus echt een beetje misselijk van al het ge-eet. Trouwens, terwijl ik op de markt overal aan het proeven was, genoot Vin dus van zijn pie en van het fotograferen van een bij.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

En vandaag is Vin op Flinders zijn kantoor aan het uitpluizen, want ook daar vandaan moeten flink wat boeken en rotzooi mee op de container. Ik moet daarentegen thuis zijn, omdat er eventueel iemand langs komt om onze lampen te kopen. We hebben vanalles op Gumtree gezet en heel af en toe verkopen we wat. Gister was hilarisch. Rond Vin en Fran bedtijd hoorden we gestommel op de veranda en een keiharde boer en werd de deur op een kier gedaan, kwamen er een hele dikke vrouw met haar ook veel te dikke, onduidelijk welk geslacht, tienerkind, half verkleed voor halloween en op blote hobbit voeten onze gang binnen struinen om een ventilator op te halen. We hadden gezegd, kom maar langs, maar hadden ze natuurlijk niet om 10 uur ‘s avonds verwacht. Zo ontmoet je aparte mensen, met je handeltje op gumtree!

En eindelijk hebben we Mien haar volledige oppas geregeld, inclusief de periodes dat Yolanda en Richard zelf eventueel op vakantie gaan. Dat was wel het hoogtepunt van de week. Tsja, en we zijn in een soort positieve opperste staat van paraatheid. We slapen allebei nauwelijks, maar zijn in een extreem goed humeur. Hebben er gewoon zin in om met ons nieuwe leven te beginnen, ook al gaan we mensen en dingen hier ook toch echt wel missen.

 

Leave a Reply